Georgie zomer 2008 deel 2

FRED VORSTENBOSCH over GEORGIË, deel 2
EEN LAND VOL VAN LEGENDES EN MYTHEN.
Mei 2008.
21/5/08
Om 10.40 vertrek de Boeing van Georgian Airlines voor een directe vlucht, dus zonder overstappen, vanaf Schiphol naar de hoofdstad van Georgië, gelegen in de Caucasus, te weten Tbilisi.
Om maar extra informatie te geven over dit schitterende land, wist U dat:
1 Georgië verteld, dat van oudsher Europa in Georgië is begonnen.
2 Dat in Georgië de oudste sporen te vinden zijn van de eerste Europese beschaving.
3 Dat de eerste Christenen in Europa zich eerst in Georgië vestigden.
4 Dat Georgië de hoogste bergen van Europa heeft, ja zelfs hoger dan in Zwitserland en dat ze boven de 5642 meter hoog zijn.
5 Dat de hoofdstad van Georgië, Tbilisi, gelegen is op de kruising tussen Azië en Europa.
6 Dat U heel Europa in een klein land zoals Georgië is, hier kunt vinden.
7 Dat in Georgië de eerste wijn ooit werd geproduceerd.
8 Dat Georgië geschikt is voor zowel zomer en wintervakanties en het hele jaar door.
9 Dat U in Georgië kunt ontdekken, beleven, genieten en nog veel meer met hun zeer gastvrije bevolking en dat de toerist gezien wordt als een geschenk van God.
　
Naar dit land ben ik dus weer onderweg. Het wordt voor mij inmiddels de 6 e maal dat ik hier geweest ben om mijn seminar toerisme te geven .
Na een vlucht van circa 4,5 uur komen we aan op het nieuwe vliegveld van Tbilisi. Alles ziet er gelikt uit, zeker wanneer men dat vergelijkt met het oude vliegveld waar ik reeds 5 x ben op geland.
Het eerste deel is al eerder aan U gepresenteerd.
Ik vervolg mijn reisverhaal over Georgie hieronder.
Zaterdag 24/05/2008 - regio KAGETHI deel 2.
Weer een volgende ontdekkingsreis door Georgië. We verlaten met de auto Tbilisi en rijden naar een meer warm gebied va het land. De weg is goed te berijden en geasfalteerd. Het zijn hier de landbouwgronden die de streek belangrijk maken. De oogsten zijn hier eerder te oogsten dan in andere delen van het land. In het gedeelte waar we nu doorrijden staan klein formaat oliepompen te werken. Georgië heeft dus olie in de grond zitten, echter vertelde de reisleidster me, te weinig om Georgië geheel te voorzien van olie, men moet dus ook importeren. Nu rijden in de streek met de naam SIGNAGI welke een van de belangrijkste wijnstreken van Georgië is. Links als zowel recht van de wegen zijn praktisch onmetelijke wijndruiven velden. De natuur is geweldig en kent een prachtige kleurschakering van diverse tinten groen. Het is hier licht heuvelachtig.
Ik had gisteren al hevige niesbuien, snotterende neus, etc. Bij de apotheek koop ik tien tabletten tegen allergie van de plataanbomen. Na twee uren werken ze al. Oh ja, de prijs voor deze 10 tabletten bedroeg € 0,50 totaal. Ik heb er nu genoeg tot het einde van mijn verblijf in Georgië.
Buiten de wijn is er ook een kaasproductie in deze streek. Langs de wegen, in de dorpjes, staan kleine stalletjes alwaar je deze en andere goederen kunt kopen. Meestal zijn dit soort standjes onbemand. Pas wanneer er een klant komt om iets te vragen c.q. te kopen, dan komt er iemand naar de stand toe om af te rekenen.
Men zegt dat ook de KAGETHI streek het beste vlees komt. Derhalve zie je pas geslachte varkens (zonder hoofd) aan de weg aan rekken ondersteboven hangen. Men kan een heel (geslacht) varken kopen of gedeeltes hiervan.
Er zijn al heel wat fietsers uit diverse landen in Georgië geweest (ziet mijn fietsartikel over Georgië eldere) . We passeren meerdere groepen fietsers die, gezeten op hun mountainbikes zich door middel van zich in te spannen, zich ontspannen. Er zijn geen fietspaden, maar auto’s passeren de fietsers met een grote bocht, zodat je veilig kunt genieten van je fietstocht door Georgië.
Het wordt warmer, de klokt laat ons zien dat het 12.00 uur is. De herders, hun honden en schapen, parkeren zich onder de schaduwrijke bomen voor hun middagdutje. Niet elke hond zal een dutje doen, de boel wordt door zeer waakzame honden in de gaten gehouden, zodat deze kunnen ingrijpen, mocht dat nodig zijn.
Onderweg passeren we een burcht die uit de 16 e eeuw stamt. Deze burcht staat moederziel alleen in het veld. Na circa 3 uren gereden te hebben, komen we bij een, in de bergen gelegen, indrukwekkend gerestaureerd nonnenklooster aan. Het is erg druk op de parkeerplaats. Grote toeristenbussen, kleine busjes, allemaal volgeladen met geïnteresseerden. Voornamelijk worden er schoolkinderen (leeftijd circa 15 jaar) bij dit klooster afgeleverd.
Dit zeer oude nonnenklooster is zeer geïsoleerd gelegen en ademt een rustieke sfeer uit. Het is heel druk in de kloosterkerk. In dit kerkje liggen de overblijfselen van de heilige NINO, een vrouw die als roeping meekreeg om het Christendom in de 4 e eeuw naar Georgië te brengen. Nino is in een wit marmeren graf gelegen en vele meisjes staan in een rij om het graf te mogen aanraken. De naam van het kloostercomplex is BOBEBE.
Mijn reisleidster heeft mij vele prachtige verhalen over deze vrouw Nino verteld. Deze verhalen zijn vastgelegd in dit kloostercomplex. U zou kunnen denken dat in dit klooster alleen oude nonnen wonen. Het tegendeel is waar. Ik kwam gedurende mijn rondwandelingen op het kloosterterrein ook 18 jarige nonnen tegen, gekleed in hun zwarte kleding, die zich ten dienste van Nino hebben gesteld.
Nu de foto’s gemaakt zijn, na genoten te hebben van de rust en orde van dit klooster, vervolgen we onze weg. We rijden door een licht berggebied en weer komen we fietsers tegen. Uiteindelijke komen we in het zuurstokkleurige oude, maar geheel vernieuwde en / of plaatsje SIGNAGI aan alwaar je onder meer 7 dagen per week en 24 uren per dag kunt trouwen en / of scheiden.
Het dorpje bestaat uit een nieuw en oud gedeelte. Wij bezoeken al lopend het oude gedeelte van dit plaatsje. We bezoeken een bedrijfje die zelf handgeknoopte tapijten maakt en verkoopt.
In de periode vanaf de 11 e tot de 18 e eeuw, is er een soort van Chinese verdedigingsmuur met 23 torens gebouwd. De 23 torens dragen de namen van de omliggende dorpjes. Wanneer je op deze verdedigingsmuur zou klimmen, heb je een prachtig uitzicht over de ALAZANI vallei met uitzicht op de KAGETHI Caucasus bergen. We bezoeken het geheel gerenoveerd museum. Het is voor mij nieuw dat in een Georgisch museum de teksten en in het Georgisch en in de Engelse taal zijn geschreven. Na de lunch, in een restaurant gebouwd in de stijl van een burcht, rijden we via een hobbel en bobbel weg weer richting Tbilisi. Vlak voor Tbilisi is er een heel grote markt waar niet alleen Georgiërs - maar ook mensen uit omringende landen hun in - en verkopen doen. Een bont spektakel. Helaas hebben we geen tijd om deze markt te bezoeken. De parkeerplaatsen, inclusief de openbare - en snelweg, staan vol met geparkeerde auto’s van mensen die wel de markt bezoeken. Ze zijn gekomen vanuit het binnen - en buitenland.
Vanavond diner in een zeer luxe restaurant, waar naar mijn idee alleen maar mensen komen die het een en ander uit te geven hebben.
Het diner is geweldig van smaak, presentatie en service met een glimlach. Gedurende het diner is er een bandje die Georgische muziek ten horen geeft, aansluitend treed er een Georgische dansgroep op met een spetterende show in vrolijke nationale kostuums.
Tijd om terug te keren naar ons hotel alwaar we moe van alle indrukken van vandaag snel in slaap vallen.
Zondag 25 mei 2008. Shavnabada Klooster.
Dit klooster is gelegen op circa 20 kilometer uit de stad Tbilisi. Ongeveer 6 jaar gelden was dit mijn eerste bezoek aan Georgië, ik was uitgenodigd door Mama ( = vader) Shio en zijn monniken om te beginnen, tezamen met hen, met toerisme. Dat ik er verschillende malen in dit klooster ben teruggekomen, komt omdat Mama Shio en zijn monniken vrienden van mij zijn geworden, dus elke keer wanneer ik in Georgië ben, moet ik even langs gaan.
Hoog bovenop de heuvel, moeilijk te bereiken met en gewone auto, via een hobbel de bobbel weg, een lust - en rust oord.
Vandaag is het Zondag en Mama Shio begint zijn circa 5 uren durende orthodoxe kerkdienst om 10.00 uur en dus zal de dienst om ongeveer 15.00 uur stoppen. Wij komen rond 13.30 uur aan bij het kloosterkerkje en zien vele auto’s daar geparkeerd staan. Vaste bezoekers van de dienst, naar het blijkt. Je moet er veel voor over hebben indien je de dienst wenst bij te wonen. Maar Mama Shio en zijn team zijn meer dan de moeite waard. Ik ga het kerkje binnen en ziet dat de kerk propvol is. Aan de linkerzijde in de kerk staan de vrouwen en aan de rechterzijde de mannen. Er is geen orgel in een orthodoxe kerk, men zingt a capella en dat is schitterend. Na een tijdje ga ik de kerk uit, daar ontmoet ik de monniken en wordt ik uitgebreid ter verwelkoming gekust op beide wangen. Ik kus mijn vrienden terug. Probeer wat met hen te praten, maar mijn kennis van het Georgisch en hun kennis van de Nederlandse taal zijn niets, dus wordt het handen en voeten taal. We komen er wel uit. Het is heel gewoon om van tijd tot tijd de kerkdienst voor eventjes te verlaten, bijvoorbeeld om met andere even gewoon bij te kletsen.
Voor het einde van de kerkdienst is er een openbare biecht. De biechteling knielt neer bij Mama Shio en doet in het openbaar zijn biecht. Een omstander verteld mij dat Mama Shio de kunst verstaat om van grote problemen binnen enkele minuten deze te reduceren tot een miniem , bijna onbelangrijk probleempje. Wie doet het hem na?
Na de biecht volgt zijn zegen. Dit gebeurd per persoon. Men kust de - heilige icoon - vervolgens buigt men verder het hoofd en tikt met het voorhoofd tegen de icoon aan. Vervolgens stapt men naar Mama Shio toe, kust het goudkleurige metalen en / of houten kruis waar Jezus op zichtbaar is en daarna kust men de hand van Mama Shio. De volgende stap is dat je door een monnik rijkelijk gezegend wordt door middel van een wijwaterkwast die in een emmer met gezegend water is gestopt.
Ik ben die gang niet gegaan, toch werd ik door de Monniken en met toestemming van Mama Shio, ook meer dan rijkelijk met wijwater besproeid. Aan het einde van dienst, in de uitgang van de kerk, kan men een stukje brood en wat wijn nemen. In het voorportaal van de kerk staat Irakli die het beheer heeft over de souvenirs die de kerk hier verkoopt en gezegend worden door Mama Shio.
Mama Shio wist van mijn komst en had alle tijd voor mij vrijgemaakt, zover dat in zijn functie kan. Wij gingen naar het appartement alwaar de Patriarch verblijft wanneer hij in Shavnabada verblijft.
De tafel werd gedekt, we waren vriendschappelijk met elkaar aan het praten, toen er plotseling even een pauze was. Wat bleek: een belangrijke Buitenlandse ambassadeur was met zijn vrouw bij het Shavnabada Klooster aangekomen. Zijn veiligheidsman controleerde de situatie ( de ambassadeur was nooit eerder in dit klooster geweest) en gaf toestemming aan de Ambassadeur en zijn vrouw de kamer van Mama Shio te betreden. Wij kletsten heel wat af over voor mij belangrijke zaken zoals de Georgische wijnverkoop in zijn land. We kletsten niet alleen, dronken en proosten, aten en genoten van het klooster en zijn kloosterteam, die er alles aandeed om ons tevreden te stellen.
De ene -- proost - volgende na de andere, het was gezellig en dus snelde de tijd voort. Na ons bezoek gingen we naar de Klooster wijnkelder, alwaar in grote aarden kruiken de wijnen in de grond zijn opgeslagen. Mama Shio liet ons niet eerder gaan voordat we de voortreffelijke wijn, die de Koning van Spanje Juan Carlos voor zijn 70 ste verjaardag (dus 70 flessen) van het klooster had gekregen ook mochten proeven.
Mama Shio gaf ons ook een fles van een ander jaar, die ook voortreffelijk smaakte.
Tot ziens mama Shio, ik hoop tot een volgend bezoek, binnenkort of in de toekomst.
Maandag 26 mei 2008.
Vandaag is het vrijheidsfeest in Georgië, een nationale feestdag. Op een paar doelgroepen na, die altijd moeten werken, is iedereen vrij. Al gedurende een paar dagen wordt er hard gewerkt op - en aan de Rustavelli Avenue, de meest belangrijkste straat van Tbilisi om deze nog meer op te vrolijken. Overal staan dranghekkern, overal hangen de Georgische vlaggen.
Er wordt niet alleen in de stad, maar ook ver erbuiten, veel verbeterd, de steden zijn nu ook weer kleurrijk om te zien. Het oude centrum is binnenkort aan de beurt om gerenoveerd te worden. Wel zal het oude karakter worden behouden, dat hoort ook zo.
In het centrum zijn gezellige kroegjes, gewone - , mondaine - en exclusieve restaurants en hotels en nog veel meer. Verschillende fonteinen spuiten hun water hoog de lucht in, alwaar de zon weer zich van zijn warme en vrolijke kleuren laat zien. Het is echt een feestdag.
In Tbilisi worden op dit moment diverse 4 en 5 sterren hotels gebouwd.
Ook diverse oudere hotels worden omgetoverd naar hotels die in de nieuwe tijd passen.Het buitenland en meerdere andere investeerders hebben vertrouwen in Georgië, en waarom wij dan ook niet. Ik zou zeggen, kom en overtuig jezelf.
Op de Rustavelli Avenue wordt nog in de vroege ochtend hard gewerkt om de enorme toeloop van mensen in goede banen te leiden. In de straten die uitlopen op de Rustavelli Avenue, staan onze Connexion en HTM bussen geparkeerd met het doel om de wegen te blokkeren zodat de festiviteiten door kunnen gaan en niet worden gestoord door de enorme autostroom die Tbilisi kent.
Op sommige hoeken van de straat, staat de Georgische ME, die we later in de gele bussen van Connexion en de HTM worden afgevoerd. De ME was niet nodig, alles ging ordentelijk.
Maar wat ging er dan zeer ordentelijk? Er is een indrukwekkende militaire parade die afgenomen wordt door het Ministercorps en de President van Georgië. Er word gelachen, geklapt, gezongen en genoten. De ijsverkoper doet goede zaken. Verschillende USA soldaten lopen langs de Georgische soldaten door en wederzijds spreken ze met elkaar. De Georgische mannen, die bij elkaar bekend zijn, kussen elkaar 1 x op de wang ter begroeting. Zo doen ook de Georgische militairen dat ook. Op het gezicht van de USA soldaten kan je lezen dat ze dit wel heel erg vreemd vinden, zoiets gebeurd thuis niet!
Dan is het er het moment! De show gaat beginnen. Vredelievende troepen uit Georgië starten hun parades. Er wordt door hen vrolijk en uitbundig gezongen en verschillende malen zie ik een super wave beweging die gevolgd wordt door alle Georgische militairen door de straten gaan. Een geweldig en apart gezicht om dat te zien. Geweldig dit spontane spektakel. Rollend materiaal, allen voorzien van de Georgische vlag , wisselen de Georgische mandschappen af. Een aantal vliegtuigen vliegen hoog boven de Rustavelli Avenue en laten kleurrijke rookslierten in de lucht achter. Deze show is geen uiting van militaire kracht, het is ter herdenking van de Georgische vrijheid, alwaar het gros van de mensen erg blij mee zijn. Men heeft slechte tijden gekend, maar nu verder met de goede tijden die beslist zullen komen, voor zover die er niet al zijn.
De zon wordt steeds warmer, op straat wordt het steeds drukker, vele mensen, veel kinderen. Verkopers die van alles verkopen, van Georgische vlaggetjes tot hotdogs en nog veel meer. Het is een geweldig samenzijn.
De show is opgevoerd, het normale leven herneemt zich weer. De soldaten zijn vertrokken, het rollend militair materieel wordt de stad uitgereden.
De hoogwaardigheidsbekleders (bijna allemaal met rood verbrande koppen), de internationale - en lokale pers, ze hebben het allemaal weer gezien. Tot een volgend jaar!
Wij lopen verder de oude binnenstad in, die meer dan de moeite waard is om gezien te worden.
De Rustavelli loopt nu leeg, veel mensen proberen met de bus weer naar huis te gaan. Het aanbod van mensen is veel groter dan het aantal bussen beschikbaar. Ik wacht een ½ uur op mijn bus, die nog steeds niet wil komen. Ik besluit de taxi terug naar mijn hotel te nemen. Voor een luttele 4 Lari ( = 2 Euro) wordt ik naar mijn hotel gereden.
Ik heb nog een afspraak vandaag met een vriend en moet beslist op tijd zijn.
Dinsdag 27/5 - Woensdag 28/5 - Donderdag 29/5/2008.
Deze drie dagen geven wij een Seminar Tourism .
Er komen zo’n 100 personen die werkzaam zijn of gaan werken in het toerisme op af. Allen zijn super geïnteresseerd in dat wat we hen te vertellen hebben. Met mijn meer dan 30 jaren ervaring in het toerisme kan ik hen op velerlei gebied assisteren en helpen, zoals ik dat ook toen gedaan heb.
Gedurende deze dagen ben ik tot 5 x toe voor de Georgische TV camera’s geïnterviewd. Mij werd gevraagd over het toerisme in Georgië, welke ik een zeer grote kans geef.
Op Zaterdag 30/05/2008 houden we een - brain picking - session, die ook druk wordt bezocht. Aan het einde van deze cursus krijgt iedere deelnemer en deelneemster een CERTIFICAAT als bewijs dat ze deel hebben genomen aan het Seminar Tourism.
Wij hebben gesproken met de Chairman van het Toeristen Buro van Georgië, die ons vertelde dat we voor hen nodig zijn en hij hoopt dat we weer spoedig naar Georgië komen.
Waarom gaat U niet eens naar Georgië? Er is zoveel te zien aan cultuur, natuur en natuurlijk is er ook voor sporters veel te doen.
Fred Vorstenbosch